Teşekkürler...

http://blog.milliyet.com.tr/ic-ice/Blog/?BlogNo=373207 adresinde, bana ait yağlı boya resmimi kullanarak yazdığı yorumlar için Sn.Cemile Torun'a teşekkürler...

Bahse konu blogtan alıntıdır...

  İÇ İÇE

  Çelişkilerle iç içe yaşıyoruz. Bir insana, bir resme, bir çocuğa, bir hayvana, bir çiçeğe, bir böceğe baktığımızda hemen karşı anlam yüklüyoruz. Bir insana baktığımızda; beğenimizi hakeden güzellikteyse; Maşallah tablo gibi bir yüz vermiş Allah diyoruz. 
   
   Tabloya baktığımızda ise ayol neredeyse konuşacak canlı gibi deyiveriyoruz. Kuğu gibi, deyip güzel kadına, kuğu görür görmez de Allah'ım nasılda zarif kız gibi deriz çoğunlukla, daha pek çok örnek sıralayabiliriz. Güzel bir manzara izlerken, öyle güzel di ki görmeliydin, şahane bir resim gibi, iyi bir manzara resmiyse baktığımız; bakarmısın nasıl da gerçek gibi deyiveriyoruz.

    Resim gibi diyoruz bir çiçek bahçesine, çiçekli bir resme ise nasıl güzel vallahi gerçek gibi deriz. Biraz hareketsiz, keyifsiz ise karşımızdaki; neden? Öyle heykel gibi duruyorsun? Diye çıkışır, Heykeli izlerken ise eser sahibine övgü olarak, olamaz bu kadar aynı insan(gerçek) gibi sanki kalkıp yürüyecek şimdi deyiveririz çoğunlukla! 

    Sevgiye aç bir çocuğun tavrına da; birazcık sevdim. Öyle hoşuna gitti ki kendinden geçti, kedi gibi sokuldu, eğer bir kediyse o anda ilgilendiğimiz bebek gibi ilgi istiyor diyoruz. Kuş gibi çırpınıyordu deriz sancılı bir görüntüye, bir kuşu çaresiz görünceyse insan gibi bakıyordu yüzüme yardım et der gibiydi v.s uzayıp gider iç içe çelişkilerimiz, hayatın kendisi gibi pek çok şey yada duygu saniyelerle yer değiştirebiliyor. Hem yaşanan hem yansıtılan tüm görüntülerin hayatın en güzel sesleriylede birlikte olması dileğiyle...